Użytkownicy Canon Pellix QL powinni regularnie czyszczyć swoją kamerę, aby utrzymać jej jakość i uniknąć problemów. Przed czyszczeniem zaleca się zdjęcie akumulatora i wyjęcie karty pamięci. Następnie, przy użyciu miękkiej szmatki, wytrzyj soczewkę i obudowę. Chcesz uniknąć uszkodzenia soczewki i zarysowań, więc zaleca się używanie specjalnych środków czyszczących, takich jak płyn do soczewek lub czysta mikrofibra. Jeśli masz wątpliwości, skontaktuj się z profesjonalnym serwisem Canon. Ponadto, dobrze jest regularnie sprawdzać kamerę i wymieniać filtry, aby utrzymać ją w dobrym stanie.
Ostatnia aktualizacja: Użytkownik i pielęgnacja Canon Pellix Ql
Streszczenie treści zawartej na stronie nr. 1
www. butkus. org/chinon
Canon Pellix
Camera Manual
posted 4-28-'03
For reference use on many Cannon manual focus and metering cameras.
This camera manual library is for reference and historical purposes, all rights reserved.
This page is copyright by mike@butkus. org, M. Butkus, N. J.
This page may not be sold or distributed without the expressed permission of the producer
I have no connection with Cannon Pellix Co., Japan
If you find this manual useful, how about a donation of $3 to: M. Butkus,
Streszczenie treści zawartej na stronie nr. 2
Contents Mercury Battery Loading: 8 Film Rewinding: 28 Film Winding: 10 Photography Using Self-timer and Eyepiece Shutter: 29 Shutter and Aperture Adjustment: 12 Flash Synchronization: 30 How to Use Built-in Exposure Meter: 16 Uses of Lenses: 31 Exposure Setting 1--Shutter Speed Priority Method: 18 Double Exposure: 36 Exposure Setting 2--F Stop Priority Method: 19 Filters: 37 Coupling Range of Built-in Exposure Meter; 20 Proper Care of the Canon PELLIX QL: 38 FocusinStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 3
www. org/chinon Technical Data Type: 35mm single-lens reflex camera. Viewfinder: Eye-level system using pentagonal prism. Waist Level Viewer 2 can be attached. Focusing Glass: Highly efficient in resolving power, using Fresnel lens and built in prism screen rangefinder. Mirror: The Canon Pellicle Mirror, a half bans parent mirror. Standard Lens: FL 50mm F 1. 8, FL 50mm F1. 411, FL 55mmFl. 2, FLP 38mm F2. 8 Aperture: Fully automatic pre-set aperture built in. Pre-set release possible. ShStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 4
Streszczenie treści zawartej na stronie nr. 5
www. org/chinon Mercury Battery Loading Load the mercury battery into the battery compartment. The mercury battery powers the built in CdS exposure meter, and the meter will not function unless the battery is in position. 1. Press the finger against the battery cover and turn to the left to remove. 2. Face the central contact of the mercury 2 battery inwards and insert, then screw the cover back in. è Before insertion, clean mercury battery thoroughly with a dry cloth. PerspiratStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 6
Film Winding 1. The turning of the film advance lever cocks the shutter, film winding and aperture charging in one motion. When the shutter button is pressed, the diaphragm simultaneously closes down to the pre-selected F stop and the shutter operates. www. 4. org Immediately after the shutter operation, the advance lever is again in ready position. è Be sure that the safety lock lever is set at "A". è The winding may be done by moving the lever with several short strokes. è AStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 7
www. org/chinon Shutter and Aperture Adjustment The shutter and aperture adjust the exposure with the shutter adjusting the exposure time and the aperture ad lusting the amount of light. The Canon PELLIX QL uses the zero-method coupled meter, and it is very simple to get the proper exposure. Shutter Speed Dial By revolving the dial, it is possible to adjust the speed by turning it to the necessary index number. The index on the dial shows the denominators of 1/1000 sec., 1/15 sec.,Streszczenie treści zawartej na stronie nr. 8
è The aperture ring can also be set to intermediate values. è Depending on the lens, there are instances where there is no relation to the lightness being halved between the maximum diameter of the aperture and the next aperture reading. è The ratio between aperture and the amount of exposure, using F 2 as the basis, is as follows: Lens Aperture 1. 2 1. 4 1. 8 2 2. 8 3. 5 4 5. 6 8 11 16 22 Exposure Ratio 3 2 1. 25 1 1/2 1/3 1/4 1/8 1/16 1/32 1/64 1/128 Pre-Set Aperture and Checking of Depth-of-FStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 9
www. org/chinon How to Use Built in Exposure Meter The exposure meter of the PELLIX QL, which is of the zero method type, is coupled to the shutter dial and aperture ring. The exact exposure is easily determined according to the brightness of the subject to be photographed. There are two ways of determining the exposure--either by first selecting the shutter speed or first selecting the F stop. Film Speed Setting Show the film speed of the film used in the small window. To do this, hoStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 10
(1000) (1250) (2000) 800. · 1600. 30. · 33. (31) (32) (34) Figures in parentheses represent intermediate film speeds. è The film speeds are shown either on the film box cover or on the explanatory sheet. CdS Actuating Lever The exposure meter can be set into measuring condition by turning the CdS actuating lever towards the lens. The CdS actuating lever can be fixed by turning it towards the lens after setting the lock lever at " L" positioStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 11
www. org/chinon è Canon's TTLM system has been adopted in the PELLIX QL which provides the most accurate photometry. Under this system, the CdS photocell of the built-in meter is placed in the closest position to the film on the back side of the panicle mirror. è The rectangular frame on the outside of the prism screen within the viewfinder is the same size as the light receiving area of the CdS photocell. Place the center of the photographic subject within this frame and measure theStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 12
Focusing While looking through the viewfinder, rotate the focusing ring. It is out of focus when the image within the circle in the center of the viewfinder is unclear. It is in focus when the images coincide and the unclear images become clear. è The center of the viewfinder (circular section) is the prism screen type rangefinder for focusing made up of microscopic prisms.Streszczenie treści zawartej na stronie nr. 13
www. org/chinon è Eyesight adjustment lenses are available as optional attachment. When an eyesight adjustment lens is attached to the eyepiece, those who are far-sighted or near-sighted can take pictures without glasses. Four different Copters of +1. 5, 0, -2. 5, and -4 are available. Composition and Viewfinder The exact picture image to be photographed on the film can be seen on the ground glass without any parallax. It is possible to determine the composition exactly according to theStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 14
2. Stabilize the camera by pressing it C against the cheek or forehead. 3. When the camera is in a horizontal position, both elbows should be firmly pressed against the body, and at least one elbow should be resting against the body when in a vertical position. è Rough pressing of the shutter button is a cause of blur. è It is advisable to use the tripod and cable release. Particularly recommended when using a slow shutter speed below 1/30 sec.Streszczenie treści zawartej na stronie nr. 15
www. org/chinon Film Loading Canon PELLIX QL accepts any standard 35mm film in cartridge for daylight loading. èWhen loading a new film, avoid direct sunlight. 4 When repacking a long-wound film for darkroom loading into the ordinary cartridge, trim the end of the leader part in between the perforations. Open the back cover. Raise the back cover lock, make a half turn to the left, and the cover will rise. Open the back cover fully. When the back cover is opened, the QL coverStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 16
Fold down the rewinding crank. è If the film is sagging, the cartridge will rise and the back cover will not close. 6. Make three blank shots. Leave the lens cap on and advance the film three times, each time releasing the shutter. The film counter will advance from the "S" mark to "O". With one more advance, the camera will be ready for the first shot. Setting the Film Speed When loading the film, be sure to set the film speed in the window of the shutter dial. Refer to page 16 for sStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 17
www. org/chinon become impossible. If this happens, open the back cover in a completely dark room. Photography Using Self-timer and Eyepiece Shutter Wind the shutter and close the eyepiece shutter. Turn the self-timer lever in the direction of the arrow and press the shutter button. The shutter will be actuated approximately 10 seconds later. è Be sure to wind the self-timer completely. è Be sure to wind the shutter. If this is neglected and only the self-timer is wound and the shutterStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 18
Uses of Lenses Changing Lenses In removing the lens from the camera, after turning the bayonet ring of the lens to the left, take out the lens. In mounting the lens, match the red dot of the lens to the red dot on the camera mount Turn the bayonet ring to the right and fasten. è When mounting, turn the bayonet ring of the lens sufficiently to the left and coincide the red dot and guide pin of the lens. è Do not change your lens in a strong light. When changing your lenses have the replacemeStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 19
www. org/chinon Film Plane Mark The lens distance index is scaled by measuring the distance from the film position. Thus, in case the focusing is done by actual measurement, measure from the film plane mark and transfer this distance to the lens distance index. org è Traces of water bubbles cannot be entirely removed from glass used for high quality lenses because of the manufacturing process. Lens bubbles will not at all affect the sharpness of the picture. Depth of fieStreszczenie treści zawartej na stronie nr. 20
pictures must be taken with the manual aperture. Double Exposure Under ordinary usage, there is no danger of double exposure. However, double exposure can be made by the following steps: 1. When the first exposure has been made, press the rewinding button. Rewind the film with the rewinding crank by watching the mark on the rewinding button carefully. Stop rewinding when the mark has made 3/4 turning, i. e., 270°. Be sure not to exceed one turn of the rewinding button. Next, wLata sześćdziesiąte ubiegłego wieku przyniosły bardzo dynamiczny rozwój firmy Canon, nie tylko na polu aparatów fotograficznych, ale również urządzeń biznesowych takich jak kalkulatory i kserokopiarki. Tylko w tym dziesięcioleciu producent uruchomił nowe fabryki w Toride i Tamagawa, a oprócz tego powstało kilka nowych oddziałów firmy takich jak Canon Latin America, Canon SA Geneva, Canon U. S. A. Inc., Canon Business Machines Sales, Inc. i Canon Amsterdam N. V., który potem przekształcił się w Canon Europa N. V.
Choć w roku 1962 Canon opracował pięcioletni plan wejścia na rynek urządzeń biznesowych, to z pewnością zarząd nie zapomniał o swoich korzeniach i równie wielką uwagę przykładał do ekspansji na rynku fotograficznym. Potwierdzeniem tego może być nie tylko ogłoszone w 30-tą rocznicę powstania firmy motto: "Cameras in the Right Hand, Business Machines in the Left" ("Aparaty w prawej dłoni, urządzenia biznesowe w lewej"), ale także wprowadzenie w 1964 roku nowego systemu lustrzanek analogowych na film 35 mm - Canon FL.
Obiektywy systemu Canon FL
Zmiana systemu była spowodowana problemami jakie niosły ze sobą obiektywy z bagnetem R. Na przestrzeni lat okazało się bowiem, że pomimo ich znakomitej jakości, koszty produkcji są zbyt wysokie, a pewne założenia systemowe znacząco ograniczają możliwość dalszego rozwoju systemu i wdrażania nowych technologii. Konieczne były dość drastyczne zmiany, które w kwietniu 1964 roku - zaledwie 5 lat po narodzeniu systemu R - przyniosły lustrzankę Canon FX z nowym mocowaniem bagnetowym o nazwie FL.
RATY 0% NA SYSTEM FUJIFILM GFX
Canon FX z 1964 roku był pierwszą lustrzanką nowego systemu, który zastąpił obecny od pięciu lat
na rynku system Canon R.
Założeniem systemu FL było zapewnienie dobrego połączenia między korpusem a obiektywem, które pozwoli na wdrożenie w przyszłości systemu pomiaru światła przez obiektyw. Pomiar TTL stał się głównym wyzwaniem projektantów lustrzanek w latach 60-tych ubiegłego wieku, a wstępem dla niego było zastosowanie w Canonie FX współpracy przysłony obiektywu z korpusem, w wyniku czego przed i po wyzwoleniu migawki apertura pozostawała maksymalnie otwarta.
Rysunek z instrukcji Canona FX ilustrujący powiązanie między pracą lustra, przysłony i migawki.
Niestety w Canonie FX na próżno było szukać wymarzonego przez fotografów pomiaru TTL. Na pociechę użytkownicy dostali umieszczony z lewej strony korpusu (patrząc od strony fotografującego) światłomierz CdS (siarczkowo-kadmowy). Aparat dawał możliwość przełączania czułości światłomierza pomiędzy zakresem niskim (EV 1–10) i wysokim (EV 9–18). Canon FX współpracował z filmami o czułości od ISO 10 do ISO 800 i sprzedawany był w dwóch podstawowych wersjach: pierwsza z obiektywem FL58mm f/1. 2 dostępna była w cenie 59, 800 jenów, a dla klientów o mniej zasobnych portfelach producent przewidział zestaw z obiektywem FL58mm f/1. 8 w cenie44, 800 jenów.
Choć wspomniany światłomierz siarczkowo-kadmowy okazał się dość funkcjonalnym rozwiązaniem, to mimo wszystko pół roku po premierze Canona FX producent postanowił wprowadzić jego wersję bez światłomierza, która została nazwana Canon FP. Aparat był skierowany do profesjonalistów, którzy nie chcą, bądź nie potrzebują światłomierza. Dzięki temu Canon FP oferowany był w znacznie niższej cenie niż model ze światłomierzem, gdyż w zestawie z obiektywem FL50mm f/1. 8 kosztował 37, 800 jenów. W takiej sytuacji dziwi nieco fakt, że Canon oferował użytkownikom modelu FP opcjonalny dołączany światłomierz CdS o tych samych parametrach co ten znany z lustrzanki FX.
Canon FP został zaprezentowany w październiku 1964 roku i był on pozbawionym wbudowanego
światłomierza. (fot. pochodzi ze strony Wikipedia. org)
Kolejną lustrzanką systemu FL był zaprezentowany w kwietniu 1965 roku Canon Pellix. Nazwa tego modelu pochodzi od angielskiego słowa pellicle oznaczającego błonę. W aparacie zastosowano bowiem bardzo innowacyjne jak na tamte czasy rozwiązanie polegające na użyciu nieruchomego, półprzepuszczalnego lustra wykonanego z bardzo cienkiej błony o grubości zaledwie 0. 020 mm - tzw. pellicle mirror.
Canon Pellix z 1965 roku to pierwsza lustrzanka Canona z pomiarem TTL.
Pellix jest też pierwszą lustrzanką Canona wykorzystującą pomiar TTL. Wprowadzenie tej technologii było możliwe właśnie dzięki wspomnianemu półprzepuszczalnemu lustru odbijającemu zaledwie 1/3 padającego na nie światła, które następnie było kierowane do wizjera. Pozostałe 2/3 wiązki świetlnej przechodziło przez błonę lustra i trafiało na kliszę fotograficzną. Aparat był wyposażony w dwufunkcyjną dźwignię samowyzwalacza. Gdy została ona przesunięta w kierunku obiektywu, znajdujący się wewnątrz korpusu światłomierz CdS przemieszczał się w górę i zatrzymywał się między lustrem a migawką, mierząc przepuszczoną przez lustro wiązkę światła. Światłomierz dokonywał pomiaru centralnym obszarze zajmującym ok. 12% kadru. W związku z tym, że mierzona wiązka światła przechodziła nie tylko przez obiektyw, ale również przez lustro, to tego typu mechanizm pomiaru zwykło nazywać się TTLM (Through-the-lens-Mirror).
Rysunek ilustrujący zasadę działania nieruchomego,
półprzepuszczalnego lustra.
Canon Pellix był pierwszą na świecie komercyjną lustrzanką, która wykorzystywała tego typu nieruchome, półprzepuszczalne lustro. Choć rozwiązanie to wiązało się z kilkoma niedogodnościami, to było potem dość powszechnie stosowane w lustrzankach (również innych producentów) dedykowanych dla fotografii sportowej, gdzie konieczne było zapewnienie dużej szybkości zdjęć seryjnych. Zastosowanie nieruchomego, półprzepuszczalnego lustra powodowało, że konstruktorzy nie byli ograniczeni przez wolny i często zawodny mechanizm poruszający lustrem, a do tego wszystkiego aparat był dużo cichszy, gdyż słychać było jedynie szelest pracującej migawki.Warto też wspomnieć o niedogodnościach jakie niesie ze sobą stosowanie nieruchomego lustra. Jak już wspomnieliśmy na kliszę fotograficzną trafiało o ponad 30% mniej światła niż w tradycyjnej lustrzance, w związku z tym obiektywy o świetle f/1. 2 współpracując z Canonem Pellix pracowały jak instrumenty ze światłosiłą f/1. 4. Natomiast model o świetle f/1. 4 zachowywał się jak szkło ze światłem f/1. 7, itd. Lustro odbijało zaledwie 1/3 światła, więc jak łatwo się domyślić, obraz w wizjerze był bardzo ciemny, jednak widoczny nawet podczas otwarcia migawki, co przydawało się bardzo przy dłuższych ekspozycjach. Niestety brak mechanizmu podnoszenia lustra powodował, że światło mogło poprzez wizjer wpadać do wnętrza korpusu. Dlatego konieczne było zastosowanie kurtyny przykrywającej okular wizjera, która mogła być uruchamiana za pomocą pokrętła umieszczonego wokół korbki do przewijania filmu.
Canon Pellix QL bez i z modułem Canon Booster.
W marcu 1966 roku producent zaprezentował dwie kolejne lustrzanki z mocowaniem bagnetowym FL. Pierwszą z nich był Canon Pellix QL, który różnił się od swojego starszego brata zastosowaniem specjalnego mechanizmu pozwalającego na bardzo szybkie i łatwe ładowanie filmu, tzw. Quick Load. Kolejnym usprawnieniem w nowym Pelliksie była możliwość blokady dźwigni uruchamiającej światłomierz, a gdy ten nie działał właściwie ze względu na zbyt słabe oświetlenie, użytkownik miał możliwość dołączenia do gorącej stopki aparatu opcjonalnego urządzenia o nazwie Canon Booster, które zwiększało zakres pracy światłomierza z EV 1 - 18 do EV -4. 5 - 18 i pozwalało na pracę z filmami o czułości od ISO 25 do ISO 12800.
Opcjonalny Canon Booster zwiększał zakres pracy światłomierza do EV -4. 5 - 18 i pozwalał na pracę
z filmami o czułości od ISO 25 do ISO 12800.
Kolejna nowość z marca 1966 roku to Canon FT QL. Była to unowocześniona wersja Canonów FX i FP, w której, oprócz znanego z Pelliksa QL mechanizmu pozwalającego na szybkie ładowanie filmu, zastosowano pomiar TTL w połączeniu z tradycyjnym ruchomym lustrem. Udało się to dzięki specjalnej konstrukcji soczewek wizjera, gdzie jedna z nich została częściowo posrebrzona, co pozwalało na skierowanie części światła z obszaru pokrywającego 12% centrum kadru w stronę czujnika pomiarowego CdS.
Canon FT QL z 1966 roku. Zdjęcie pochodzi ze strony Wikipedia. org.
System pomiaru światła w Canonie FT mógł pracować w zakresie EV 3 - 18, dlatego producent przewidział w nim możliwość zastosowania Canon Boostera, który rozszerzał ten zakres do EV -3. 5 - 18.
Zasada działania systemu pomiaru TTL w lustrzance Canon FT. Rysunek pochodzi ze strony
www. mir. com. my.
Ostatnią lustrzanką systemu FL był zaprezentowany w lutym 1968 roku Canon TL. Aparat został opracowany na bazie modelu FT QL i nie trafił nigdy na japońskie półki sklepowe, gdyż z założenia przeznaczony był dla masowych użytkowników zza granicy. Aby sprostać tym wymaganiom konieczne było odpowiednie "odchudzenie" aparatu. Choć w nowym modelu pozostawiono pomiar TTL, to nie znajdziemy w nim już samowyzwalacza, a minimalny czas otwarcia migawki wynosi zaledwie 1/500 sek. Canon TL w pierwotnej wersji nie posiadał także mechanizmu Quick Load, lecz w późniejszym etapie produkcji z taśm produkcyjnych schodziły wersje TL QL.
Canon TL z 1968 roku początkowo nie posiadał mechanizmu Quick Load, lecz późniejsze wersje
aparatu były już wyposażone w ten system pozwalający na szybkie ładowanie filmu.
Choć lustrzanki systemu FL znajdowały się w ofercie producenta jeszcze na początku lat 70-tych, to już w 1964 r. pojawiały się głosy, że Canon zamierza zaprezentować innowacyjną zaawansowaną lustrzankę, która zadowoli nawet najbardziej wymagających profesjonalistów. Plotki okazały się prawdziwe, gdyż podczas gdy rynek podbijały jeszcze lustrzanki z bagnetem FL w zaciszu laboratoriów rozwojowych firmy Canon powstawał zupełnie nowy system profesjonalnych lustrzanek, który stał się potem koniem pociągowym firmy na następne dwadzieścia lat. W końcu po 5 latach pracy inżynierów i poniesieniu ogromnych nakładów finansowych światło dzienne ujrzała nowa, flagowa lustrzanka, która na stałe wpisała się do historii fotografii. Szczegółowo opowiemy o niej już za tydzień.
Lata sześćdziesiąte ubiegłego wieku przyniosły bardzo dynamiczny rozwój firmy Canon, nie tylko na polu aparatów fotograficznych, ale również urządzeń biznesowych takich jak kalkulatory i kserokopiarki. Tylko w tym dziesięcioleciu producent uruchomił nowe fabryki w Toride i Tamagawa, a oprócz tego powstało kilka nowych oddziałów firmy takich jak Canon Latin America, Canon SA Geneva, Canon U. S. A. Inc., Canon Business Machines Sales, Inc. i Canon Amsterdam N. V., który potem przekształcił się w Canon Europa N. V.
Choć w roku 1962 Canon opracował pięcioletni plan wejścia na rynek urządzeń biznesowych, to z pewnością zarząd nie zapomniał o swoich korzeniach i równie wielką uwagę przykładał do ekspansji na rynku fotograficznym. Potwierdzeniem tego może być nie tylko ogłoszone w 30-tą rocznicę powstania firmy motto: "Cameras in the Right Hand, Business Machines in the Left" ("Aparaty w prawej dłoni, urządzenia biznesowe w lewej"), ale także wprowadzenie w 1964 roku nowego systemu lustrzanek analogowych na film 35 mm - Canon FL.
Obiektywy systemu Canon FL
Zmiana systemu była spowodowana problemami jakie niosły ze sobą obiektywy z bagnetem R. Na przestrzeni lat okazało się bowiem, że pomimo ich znakomitej jakości, koszty produkcji są zbyt wysokie, a pewne założenia systemowe znacząco ograniczają możliwość dalszego rozwoju systemu i wdrażania nowych technologii. Konieczne były dość drastyczne zmiany, które w kwietniu 1964 roku - zaledwie 5 lat po narodzeniu systemu R - przyniosły lustrzankę Canon FX z nowym mocowaniem bagnetowym o nazwie FL.
RATY 0% NA SYSTEM FUJIFILM GFX
Canon FX z 1964 roku był pierwszą lustrzanką nowego systemu, który zastąpił obecny od pięciu lat
na rynku system Canon R.
Założeniem systemu FL było zapewnienie dobrego połączenia między korpusem a obiektywem, które pozwoli na wdrożenie w przyszłości systemu pomiaru światła przez obiektyw. Pomiar TTL stał się głównym wyzwaniem projektantów lustrzanek w latach 60-tych ubiegłego wieku, a wstępem dla niego było zastosowanie w Canonie FX współpracy przysłony obiektywu z korpusem, w wyniku czego przed i po wyzwoleniu migawki apertura pozostawała maksymalnie otwarta.
Rysunek z instrukcji Canona FX ilustrujący powiązanie między pracą lustra, przysłony i migawki.
Niestety w Canonie FX na próżno było szukać wymarzonego przez fotografów pomiaru TTL. Na pociechę użytkownicy dostali umieszczony z lewej strony korpusu (patrząc od strony fotografującego) światłomierz CdS (siarczkowo-kadmowy). Aparat dawał możliwość przełączania czułości światłomierza pomiędzy zakresem niskim (EV 1–10) i wysokim (EV 9–18). Canon FX współpracował z filmami o czułości od ISO 10 do ISO 800 i sprzedawany był w dwóch podstawowych wersjach: pierwsza z obiektywem FL58mm f/1. 2 dostępna była w cenie 59, 800 jenów, a dla klientów o mniej zasobnych portfelach producent przewidział zestaw z obiektywem FL58mm f/1. 8 w cenie44, 800 jenów.
Choć wspomniany światłomierz siarczkowo-kadmowy okazał się dość funkcjonalnym rozwiązaniem, to mimo wszystko pół roku po premierze Canona FX producent postanowił wprowadzić jego wersję bez światłomierza, która została nazwana Canon FP. Aparat był skierowany do profesjonalistów, którzy nie chcą, bądź nie potrzebują światłomierza. Dzięki temu Canon FP oferowany był w znacznie niższej cenie niż model ze światłomierzem, gdyż w zestawie z obiektywem FL50mm f/1. 8 kosztował 37, 800 jenów. W takiej sytuacji dziwi nieco fakt, że Canon oferował użytkownikom modelu FP opcjonalny dołączany światłomierz CdS o tych samych parametrach co ten znany z lustrzanki FX.
Canon FP został zaprezentowany w październiku 1964 roku i był on pozbawionym wbudowanego
światłomierza. (fot. pochodzi ze strony Wikipedia. org)
Kolejną lustrzanką systemu FL był zaprezentowany w kwietniu 1965 roku Canon Pellix. Nazwa tego modelu pochodzi od angielskiego słowa pellicle oznaczającego błonę. W aparacie zastosowano bowiem bardzo innowacyjne jak na tamte czasy rozwiązanie polegające na użyciu nieruchomego, półprzepuszczalnego lustra wykonanego z bardzo cienkiej błony o grubości zaledwie 0. 020 mm - tzw. pellicle mirror.
Canon Pellix z 1965 roku to pierwsza lustrzanka Canona z pomiarem TTL.
Pellix jest też pierwszą lustrzanką Canona wykorzystującą pomiar TTL. Wprowadzenie tej technologii było możliwe właśnie dzięki wspomnianemu półprzepuszczalnemu lustru odbijającemu zaledwie 1/3 padającego na nie światła, które następnie było kierowane do wizjera. Pozostałe 2/3 wiązki świetlnej przechodziło przez błonę lustra i trafiało na kliszę fotograficzną. Aparat był wyposażony w dwufunkcyjną dźwignię samowyzwalacza. Gdy została ona przesunięta w kierunku obiektywu, znajdujący się wewnątrz korpusu światłomierz CdS przemieszczał się w górę i zatrzymywał się między lustrem a migawką, mierząc przepuszczoną przez lustro wiązkę światła. Światłomierz dokonywał pomiaru centralnym obszarze zajmującym ok. 12% kadru. W związku z tym, że mierzona wiązka światła przechodziła nie tylko przez obiektyw, ale również przez lustro, to tego typu mechanizm pomiaru zwykło nazywać się TTLM (Through-the-lens-Mirror).
Rysunek ilustrujący zasadę działania nieruchomego,
półprzepuszczalnego lustra.
Canon Pellix był pierwszą na świecie komercyjną lustrzanką, która wykorzystywała tego typu nieruchome, półprzepuszczalne lustro. Choć rozwiązanie to wiązało się z kilkoma niedogodnościami, to było potem dość powszechnie stosowane w lustrzankach (również innych producentów) dedykowanych dla fotografii sportowej, gdzie konieczne było zapewnienie dużej szybkości zdjęć seryjnych. Zastosowanie nieruchomego, półprzepuszczalnego lustra powodowało, że konstruktorzy nie byli ograniczeni przez wolny i często zawodny mechanizm poruszający lustrem, a do tego wszystkiego aparat był dużo cichszy, gdyż słychać było jedynie szelest pracującej migawki.Warto też wspomnieć o niedogodnościach jakie niesie ze sobą stosowanie nieruchomego lustra. Jak już wspomnieliśmy na kliszę fotograficzną trafiało o ponad 30% mniej światła niż w tradycyjnej lustrzance, w związku z tym obiektywy o świetle f/1. 2 współpracując z Canonem Pellix pracowały jak instrumenty ze światłosiłą f/1. 4. Natomiast model o świetle f/1. 4 zachowywał się jak szkło ze światłem f/1. 7, itd. Lustro odbijało zaledwie 1/3 światła, więc jak łatwo się domyślić, obraz w wizjerze był bardzo ciemny, jednak widoczny nawet podczas otwarcia migawki, co przydawało się bardzo przy dłuższych ekspozycjach. Niestety brak mechanizmu podnoszenia lustra powodował, że światło mogło poprzez wizjer wpadać do wnętrza korpusu. Dlatego konieczne było zastosowanie kurtyny przykrywającej okular wizjera, która mogła być uruchamiana za pomocą pokrętła umieszczonego wokół korbki do przewijania filmu.
Canon Pellix QL bez i z modułem Canon Booster.
W marcu 1966 roku producent zaprezentował dwie kolejne lustrzanki z mocowaniem bagnetowym FL. Pierwszą z nich był Canon Pellix QL, który różnił się od swojego starszego brata zastosowaniem specjalnego mechanizmu pozwalającego na bardzo szybkie i łatwe ładowanie filmu, tzw. Quick Load. Kolejnym usprawnieniem w nowym Pelliksie była możliwość blokady dźwigni uruchamiającej światłomierz, a gdy ten nie działał właściwie ze względu na zbyt słabe oświetlenie, użytkownik miał możliwość dołączenia do gorącej stopki aparatu opcjonalnego urządzenia o nazwie Canon Booster, które zwiększało zakres pracy światłomierza z EV 1 - 18 do EV -4. 5 - 18 i pozwalało na pracę z filmami o czułości od ISO 25 do ISO 12800.
Opcjonalny Canon Booster zwiększał zakres pracy światłomierza do EV -4. 5 - 18 i pozwalał na pracę
z filmami o czułości od ISO 25 do ISO 12800.
Kolejna nowość z marca 1966 roku to Canon FT QL. Była to unowocześniona wersja Canonów FX i FP, w której, oprócz znanego z Pelliksa QL mechanizmu pozwalającego na szybkie ładowanie filmu, zastosowano pomiar TTL w połączeniu z tradycyjnym ruchomym lustrem. Udało się to dzięki specjalnej konstrukcji soczewek wizjera, gdzie jedna z nich została częściowo posrebrzona, co pozwalało na skierowanie części światła z obszaru pokrywającego 12% centrum kadru w stronę czujnika pomiarowego CdS.
Canon FT QL z 1966 roku. Zdjęcie pochodzi ze strony Wikipedia. org.
System pomiaru światła w Canonie FT mógł pracować w zakresie EV 3 - 18, dlatego producent przewidział w nim możliwość zastosowania Canon Boostera, który rozszerzał ten zakres do EV -3. 5 - 18.
Zasada działania systemu pomiaru TTL w lustrzance Canon FT. Rysunek pochodzi ze strony
www. mir. com. my.
Ostatnią lustrzanką systemu FL był zaprezentowany w lutym 1968 roku Canon TL. Aparat został opracowany na bazie modelu FT QL i nie trafił nigdy na japońskie półki sklepowe, gdyż z założenia przeznaczony był dla masowych użytkowników zza granicy. Aby sprostać tym wymaganiom konieczne było odpowiednie "odchudzenie" aparatu. Choć w nowym modelu pozostawiono pomiar TTL, to nie znajdziemy w nim już samowyzwalacza, a minimalny czas otwarcia migawki wynosi zaledwie 1/500 sek. Canon TL w pierwotnej wersji nie posiadał także mechanizmu Quick Load, lecz w późniejszym etapie produkcji z taśm produkcyjnych schodziły wersje TL QL.
Canon TL z 1968 roku początkowo nie posiadał mechanizmu Quick Load, lecz późniejsze wersje
aparatu były już wyposażone w ten system pozwalający na szybkie ładowanie filmu.
Choć lustrzanki systemu FL znajdowały się w ofercie producenta jeszcze na początku lat 70-tych, to już w 1964 r. pojawiały się głosy, że Canon zamierza zaprezentować innowacyjną zaawansowaną lustrzankę, która zadowoli nawet najbardziej wymagających profesjonalistów. Plotki okazały się prawdziwe, gdyż podczas gdy rynek podbijały jeszcze lustrzanki z bagnetem FL w zaciszu laboratoriów rozwojowych firmy Canon powstawał zupełnie nowy system profesjonalnych lustrzanek, który stał się potem koniem pociągowym firmy na następne dwadzieścia lat. W końcu po 5 latach pracy inżynierów i poniesieniu ogromnych nakładów finansowych światło dzienne ujrzała nowa, flagowa lustrzanka, która na stałe wpisała się do historii fotografii. Szczegółowo opowiemy o niej już za tydzień.
